Op een systemische manier kijken, levert diepgang in het gesprek op.
Systemisch kijken betekent dat jij, als coachee – aan de hand van vragen of een werkvorm – stilstaat bij wat heeft geleid tot waar je nu staat. Met aandacht voor factoren als het bestaansrecht van je functie, de plek die je daardoor mag innemen in de organisatie en de verschillende belangen die daarbij een rol spelen, werken we toe naar een stevige basis voor de toekomst. Zodat je weer zonder hulp verder kunt.
Door al wandelend gesprekken te voeren over je coachvraag, krijgt je vraag een nieuwe dimensie.
Je bewegen in de natuur geeft ontspanning, ruimte voor jezelf, ruimte voor afstand, creativiteit en inspiratie.
Doordat we niet tegenover elkaar zitten, maar naast elkaar lopen of (ook letterlijk) stilstaan bij wat je bezighoudt, leidt dat tot nieuwe inzichten in je vraagstuk. De natuur helpt een handje, door verwondering op te roepen over wat er om ons heen te ervaren is. Ook biedt de natuur de ruimte en de vrijheid om in rollenspellen te oefenen met wat je bezighoudt. Coachees ervaren naderhand meer rust en kunnen weer een stap vooruit.
Wandelcoaching benut ik bij de ontwikkeling van persoonlijk leiderschap, het innemen van je plek in de organisatie en/of de balans tussen in- en ontspanning.
Coaching-on-the-job werkt het beste bij ontwikkelen van je communicatievaardigheden in relatie tot collega’s, klanten en/of andere externen.
Immers: Juist tijdens je werk gebeurt het. Hoe ga je om met je collega, met een klant, een leerling? Wat er ’tussen de neuzen’ (Wierdsma) gebeurt, is essentieel voor hoe (en of) je met elkaar in verbinding bent. Dat blijkt het moeilijkste dat bestaat. Je kijkt namelijk nooit samen vanuit hetzelfde perspectief, wel altijd vanuit ieders eigen perspectief. Daarmee is het ene perspectief niet beter dan het andere. Het is vooral anders.
Mijn kracht zit erin dat ik je – naast je eigen – andere perspectieven bied op een situatie. Door vragen te stellen, wanneer ik observerend aanwezig ben bij vergaderingen, bijvoorbeeld. Of door mijn ervaren gevoel bij een opmerking te benoemen. Door dit tijdens je werk te doen, vertraag je in het moment: Je reflecteert, onderzoekt en leert. Zonder daarover een oordeel te vellen.
Coaching on-the-job kan ook met beeldcoaching. Fragmenten hiervan bespreken we dan samen na, waarbij je voldoening haalt uit wat al goed gaat (appreciative inquiry).
Je neemt vervolgens een of twee ontwikkelpunten mee, die je zelf kiest. Ik denk met je mee hoe je deze ontwikkelpunten kunt omzetten naar concreet gedrag. Je blijft echter zelf de eigenaar van je ontwikkeling.
Ben je op zoek naar hoe je je plezier in je werk kunt vergroten?
Wil je je positie innemen in je organisatie, maar weet je niet hoe?
Ik werk met je aan de ontwikkeling van de leer-kracht in jezelf (je reflectievermogen).
Dat betekent dat jij een casus inbrengt die je heeft geraakt.
Daarmee gaan we aan de slag op niveaus van je ervaring, je gevoel en je geschiedenis.
Je leert jezelf hierdoor steeds beter kennen en ontwikkelt mogelijkheden en persectieven om anders met (eerdere en nieuwe) ervaringen om te gaan.
Om zoveel mogelijk effect te bereiken, maak je naderhand een reflectieverslag en beschrijf je een nieuwe casus voor het volgende gesprek.